Ийгот эртыме семын тымыкыште илымет ок шу мо

Йӱд тымык ночная тишина.

Йӱштӧ тымыкыште шулдыр йӱк шергылте. Ю. Чавайн. В морозной тишине послышался шум крыльев.

Пич тымыкым моткочак ом йӧрате. В. Абукаев. Я очень не люблю глухую тишину.

Тымыкым йомдараш потерять покой.

Ийгот эртыме семын тымыкыште илымет ок шу мо? «Ончыко» Разве тебе с возрастом не хочется жить в покое?

Нуно (кул ӱдыр-влак) кум пӧртым ыштен, тымыкыште илаш тӱҥалыныт. В. Чалай. Рабыни построили три дома и стали жить в мире.

Тымык чодыра тихий лес;

тымык ял безмолвная деревня.

Ты гана тымык кудывечыш миен пурышым. М.-Азмекей. На этот раз я явился в бесшумный двор.

(Какшан вӱд) тымык шараҥгыла кокла гыч кече ваштареш ласкан шыргыжалеш. Н. Лекайн. Кокшага ласково улыбается навстречу солнцу сквозь тихие заросли ветлы.

Тымык ер тихое озеро;

тымык игече безветренная погода;

тымык кас тихий вечер.

Кугече кече мардеж ок лий гын, тымык кеҥеж лиеш. Пале. Если в Пасху не будет ветра, лето будет безветренным.

Тымык южышто ласкан гына пӧрдын волышо лум мландым иктӧр леведеш. З. Каткова. Тихо кружащийся и падающий в неподвижном воздухе снег ровно покрывает землю.

Тымык илыш безмятежная жизнь.

Мардеж укеат, чыла пушеҥге тымык омо дене нерен шога. М.-Азмекей. Ветра нет, поэтому все деревья дремлют безмятежным сном.

Кызыт Элексей Эчанын чонжо тымык огыл, чарныде вургыжеш. Н. Лекайн. Сейчас сердце Элексей Эчана не спокойное, волнуется, не переставая.

Залыште тымык. В. Юксерн. В зале тихо.

– Молан тынаре тымык? – шоналтыш Яметов. – Молан мыйым огыт вурсо? А. Корнилов. – Почему так тихо? – подумал Яметов. – Почему меня не ругают?

Нигӧн суртышто тул волгыдо ок кой. Ялыште тымык огыл. М.-Азмекей. Ни в чьём доме не видно света. В деревне неспокойно.

Лӱдшаш уке. Кызыт тымык, йолаже рвезе-влаклан, йӱын коштыт, тамакым шупшыт. О. Шабдар. Бояться нечего, сейчас спокойно, подозрение на парней, ходят, пьянствуют, курят.

Сравни с: